Gebruiker:Mijn-clubbie

Uit OSMWiki

Wie is mijn-clubbie?

Mijn-clubbie is een jongen uit Flevoland en hij woont in Lelystad.Zijn echte naam is Joe Sedoc 12 jaar oud 26 oktober 1997.

Hoe kwam ik op OSM?

Het was 11-01-10 ik was toen bij een vriend aan het spelen.Hij vroeg of ik een leven van een coach leuk vond,ik zei ja en zo liet hij me dit spel zien.

Op de forums.

Ik ben vaak op het Algemene Vragen Forum en Voetbal Forum te vinden.Natuurlijk nog op de andere maar op deze ben ik het meest.


Mijn favoriete club is Football Club Internazionale Milano SpA.


Internazionale, ook wel Inter genoemd, is een voetbalclub uit Italië, opgericht op 9 maart 1908 door een aantal "rebellen" die zich niet konden vinden in de reglementen van de Milan Cricket and Football Club, nu beter bekend als AC Milan. Het voornaamste bezwaar was dat er geen buitenlandse spelers werden toegelaten. In 1928 fuseerde de club onder dwang met US Milanese en ging een tijd als Ambrosiana-Inter door het leven. De club speelt in een blauw/zwart tenue, en de thuisbasis is het Stadio Giuseppe Meazza (beter bekend als San Siro). Internazionale behoort tot de Europese en wereldtop. De club won onder meer tweemaal de Europacup I, nu bekend als de Champions League, en tweemaal de Wereldbeker. Dit gebeurde in de succesvolle periode van de jaren zestig onder leiding van de Argentijnse trainer Helenio Herrera. Vanwege het schandaal in de Serie A kreeg Inter de titel van het kampioenschap 2005/2006 toegewezen, hoewel de club pas derde eindigde. Internazionale is tot op heden nog altijd de enige Italiaanse voetbalploeg die sinds de oprichting van de Serie A er onafgebroken in speelt. Internazionale is ook de recordhouder van meeste overwinningen op rij, namelijk 17.



Mijn favoriete speler is Samuel Eto'o

Samuel Eto'o Fils (Nkon, 10 maart 1981) is een voetballer uit Kameroen, die in redelijke welvaart opgroeide in zijn Afrikaanse vaderland. Vanaf juli 2009 speelt Eto'o voor de Italiaanse voetbalclub Internazionale, waar hij een contract voor vijf seizoenen tekende. Ook komt hij uit voor het Kameroens voetbalelftal. Eto'o heeft als bijnamen El León (De Leeuw), De Zwarte Panter en De Gazelle uit Kameroen, verwijzend naar zijn snelheid. Clubvoetbal

Eto'o begon bij Kadji Sports Academy. Het was Real Madrid die Eto'o in 1997 naar Europa haalde. De aanvaller kwam echter nauwelijks tot spelen bij de club uit de Spaanse hoofdstad. Eto'o werd uitgeleend aan CD Leganés (1997/98) en RCD Espanyol (1998/99), voordat hij uiteindelijk naar Real Mallorca ging in 1999. Daar groeide Eto'o uit tot een veel scorende spits en de grote ster van Real Mallorca. Bij deze club bouwde hij een hechte vriendschap op met Albert Luque en de twee zien elkaar als broers. Eto'o heeft Luque al meerdere malen aangeduid als mi hermano blanco (mijn blanke broer). In 2003 had Eto'o met twee doelpunten een belangrijk aandeel in de winst van de Copa del Rey. Hij droeg zijn twee treffers op aan zijn collega-international Marc-Vivien Foé, die enkele dagen eerder aan een hartprobleem was overleden tijdens een interland tegen Colombia. In de zomer van 2004 vertrok Eto'o naar FC Barcelona. Met de Catalaanse club behaalde hij in 2005 de landstitel en eindigde Eto'o met 24 goals op tweede plaats achter Diego Forlán in de strijd om de Trofeo Pichichi, de prijs voor topscorer van Spanje. Een jaar later won Eto'o opnieuw de Spaanse titel met FC Barcelona en bovendien veroverde hij ditmaal wel de Trofeo Pichichi door 26 doelpunten te maken. Ook op internationaal niveau was Eto'o met Barça succesvol: op 17 mei 2006 werd ten koste van het Engelse Arsenal FC de UEFA Champions League gewonnen. In de finale werd het 2-1 in het voordeel van FC Barcelona en Eto'o maakte de gelijkmaker, nadat Sol Campbell Arsenal FC op voorsprong had gebracht. Belletti maakte de winnende treffer. Het seizoen 2006/07 begon goed voor Eto'o met vier competiedoelpunten in evenveel wedstrijden. In de Champions League-wedstrijd met Werder Bremen liep de Kameroener echter een zware knieblessure op, die hem vijf maanden aan de kant zou houden. Op 6 februari 2007 maakte Eto'o in de competitiewedstrijd tegen Racing de Santander zijn rentree. Door een nieuwe blessure kon hij wederom twee maanden niet in actie komen. In het seizoen 2008/2009 kwam hij in eerste instantie niet meer voor in de plannen van de nieuwe trainer Josep Guardiola. Eto'o was echter niet van plan te vertrekken en hij kreeg een nieuwe kans. Met FC Barcelona won hij in 2009 de Spaanse landstitel, de Copa del Rey en de UEFA Champions League. In de CL-finale scoorde hij het openingsdoelpunt in de 2-0-overwinning tegen Manchester United. In de zomerstop van 2009 kreeg Eto'o te horen dat hij op zoek mocht gaan naar een nieuwe werkgever. Uiteindelijk werd hij betrokken in een ruil waarbij Barcelona de Kameroener plus 46 miljoen euro richting Inter stuurde, waarvoor de Spanjaarden Zlatan Ibrahimovic terugkregen. Nationaal elftal

Met het nationaal elftal van Kameroen was Eto'o eveneens succesvol. Het land was twee keer de sterkste in de African Nations Cup en op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney behaalde Kameroen goud. Eto'o scoorde in de finale. Zowel in 1998 als 2002 behoorde Eto'o tot de WK-selectie van Kameroen. De kwalificatie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2006 en de Africa Cup 2006 liepen voor Kameroen echter uit op een grote mislukking. In het beslissende kwalificatieduel voor het WK weigerde Eto'o vlak voor tijd een toegekende strafschop te nemen. Pierre Wome durfde wel achter de bal plaats te nemen, maar miste waardoor niet Kameroen maar Ivoorkust zich plaatste voor het WK. Het toernooi op de Africa Cup begon goed voor Kameroen en Eto'o. In de groepsfase werden achtereenvolgens Angola (3-1, 3x Eto'o), Togo (2-0, 1x Eto'o) en Democratische Republiek Congo (2-0, 1x Eto'o) verslagen. De kwartfinale bleek uiteindelijk het eindpunt voor Kameroen te zijn. In een teleurstellende wedstrijd tegen Ivoorkust, waarin het na verlengingen 1-1 stond, moesten strafschoppen de beslissing brengen. Eto'o nam namens Kameroen als eerste plaats achter de bal en schoot feilloos raak. Alle andere spelers misten echter ook niet, waardoor de spits een tweede keer moest trappen. Eto'o schoot echter hoog over, waarna Chelsea-aanvaller Didier Drogba niet faalde en daardoor Ivoorkust een plaats in de halve finale bezorgde. Eto'o werd met vijf doelpunten wel topscorer van de Africa Cup 2006. Ook op de Africa Cup 2008 werd Eto'o met vijf doelpunten topscorer van het toernooi. Hij was trefzeker tegen Egypte (twee, waarvan één strafschop), Zambia (strafschop), Soedan (twee, waarvan één strafschop). Met zijn eerste doelpunt tegen Soedan werd Eto'o all-time topscorer van de Africa Cup. Met Kameroen haalde hij de finale, maar hierin was Egypte te sterk (0-1).